انجام طرح های میدانی ,

طرح ميداني چيست؟   

طرح ميداني مي تواند به عنوان يک رهيافت کلي و وسيع تحقيق کيفي يا روشي براي جمع آوري داده هاي کيفي در نظر گرفته شود. ايده ي اصلي اين است که محقق به داخل ميدان يا فيلد مي رود تا پديده ها را در وضع طبيعي خود مشاهده کند. از اين رو، احتمالاً بسيار به مشاهده ي مشارکتي نزديک است. محقق تحقيق ميداني نوعاً نکات مهم را يادداشت و بعد جمع آوري و تجزيه و تحليل مي کند.

از جمله مي توان از تحقيق ميداني در زمينه هاي زير استفاده کرد:

• سياست، علوم اجتماعي و مديريت دولتي.
• روان شناسي اجتماعي و جامعه شناسي.
• تحقيقاتي که در زمينه مديريت و سازمان انجام مي شود.
• تحقيقاتي که در زمينه برنامه ريزي شهري و منطقه اي انجام مي شود.
• تحقيقاتي که در زمينه مردم شناسي و انسان شناسي

مزايا و معايب تحقيق ميداني:

مزايا

1- نزديک تر بودن به شرايط جهان واقعي.

2- اين نوع تحقيق مي تواند بهترين راه براي کشف اطلاعات خاص مورد نياز باشد.

3- محقق مي تواند مطمئن باشد که اطلاعات به دست آمده به روز است.

4- امکان محرمانه بودن وجود دارد.

5- داراي قابليت تعميم داده هاي به دست آمده، به دليل کسب از محيط طبيعي است.

6- امکان استخراج فرضيه ها و آزمايش آنها وجود دارد.
معايب

1- احتمال رسيدن به رابطه علت و معلولي بين پديده ها قطعي نيست.

2- حضور محقق در جامعه ممکن است در روند طبيعي زندگي آن جامعه اختلال يا تغييري ايجاد کند.

3- به احتمال قوي، مطالعه حتي در نمونه اي کوچک، هزينه و وقت زيادي مي گيرد.

4- تحقيق را نمي توان فراتر از آنچه مطالعه شده، تعميم داد.

5- تکرار تحقيق سخت است، مگر اينکه فرايند و پروژه کاملاً آشکار و روشن شود.